Al mijn lieve donateurs en supporters,

Het is volbracht. Voor het KWF heb ik dankzij jullie steun en donaties veel geld bij elkaar kunnen fietsen! Ik ben jullie erg dankbaar. Ik moet hier en daar nog wat donatiebussen ophalen, dus er komt nog bij, maar tot nu toe staat mijn teller op: € 2755,–. Met mijn teamgenoten hebben we bijna 30.000 euro opgehaald.

Ik kan trots vertellen dat ik mijn doel heb behaald. Ik heb 3 keer de berg op gebikkeld. De eerste tocht omhoog gebeurde in het donker om 4.45 uur. Het was stil en donker. Voor me en achter me zag ik een lange slang van lichtjes de berg opkruipen. Dat is een bijzonder beeld om nooit te vergAl mijn lieve donateurs, Het is volbracht. Voor het KWF heb ik dankzij jullie steun en donaties veel geld bij elkaar kunnen fietsen! Ik ben jullie erg dankbaar. Ik moet hier en daar nog wat donatiebussen ophalen, dus er komt nog bij, maar tot nu toe staat mijn teller op: € 2755,–. Met mijn teamgenoten hebben we bijna 30.000 euro opgehaald. Ik kan trots vertellen dat ik mijn doel heb behaald. Ik heb 3 keer de berg op gebikkeld. De eerste tocht omhoog gebeurde in het donker om 4.45 uur. Het was stil en donker. Voor me en achter me zag ik een lange slang van lichtjes de berg opkruipen. Dat is een bijzonder beeld om nooit te vergeten hoor. De eerste keer boven, ruim twee uur later, was het nog iets schemerig. Daar trof ik mijn dochter Jamie, die de berg ook al een keer beklommen had. We vlogen elkaar blij in de armen. Moeder en dochter lieten zich vervolgens allebei bliksemsnel de berg afdonderen. Dat was gaaf!

De tweede keer omhoog volbracht ik ook in de ochtend. Samen met een teamgenoot. We wilden wel kletsen maar de inspanning benam ons dikwijls de adem waardoor we ons gebabbel maar grinnikend opgaven. Boven op de berg werden we onthaald door een grote massa lieve mensen die voor ons applaudisseerden en enthousiast onze naam riepen en bemoedigden voor de laatste anderhalve kilometer. Soms kregen we een zetje, dat was lekker! Hand in hand stoven we trots in volle vaart de finish over.

De derde keer omhoog vond plaats in de volle zon. Het was echt warm. Er werd zout uitgedeeld voor in onze bidons.(smerig zeg!) We kregen onder aan de berg en op de berg bekertjes bouillon om te voorzien in zoutbehoefte. Er werden natte sponzen aangeboden om in mijn nek te leggen. Daar heb ik 4 keer zeer dankbaar gebruik van gemaakt. Deze keer heb ik wat vaker op een muurtje in een van de steile bochten zitten uitrusten. Soms kwam ik mijn teamgenoot tegen waarmee ik de tweede keer samen had gefietst. Ik moest erg lachen als ik haar zag zitten uitpuffen op een muurtje want ik herkende het rode hoofd, het gevoel van ontploffen, en de gedachte dat er nog veel bochten te beklimmen waren. Maar ook de 3e keer is gelukt. 

Dit was voor mij een bijzonder life-event voor een bijzonder belangrijk doel, het KWF. Ik ga niet op herhaling, maar kijk met veel voldoening terug op een jaar trainen, op jullie financiële steun en emotionele betrokkenheid, op de bemoedigingen van jullie en vele anderen, ook uit onverwachtse hoek, en op de dag, de uitdaging, zelf. Ik was deel van iets heel groots, ik heb het gevoeld en ervaren, en koester een leven lang deze herinnering. Later, als ik 80 jaar ben, laat ik me omhoog rijden de Alp d’Huez op en dan denk ik vol trots en plezier terug aan deze 3 beklimmingen toen ik pas 51 was ;-). Toch maar geflikt!

Dank lieve mensen, heel veel dank van Pien