| Bijzonder zijn? Wow! Jonge mensen zoeken gretig naar wat hen persoonlijk bijzonder maakt. Maar zo’n zoektocht naar “niet te gewoon” is zelden een glasheldere weg. Het is dus logisch dat twintigers soms vroeg struikelen over zichzelf. Er zijn veel beelden om aan te voldoen en er is veel te bewijzen. Maar wat is bijzonder eigenlijk? En wat betekent gewoon? Misschien hebben die twee concepten onverwachts veel met elkaar van doen. In de onderstaande column die ik schreef voor inspiratieplatform GZNDenzo lees je meer over dit onderwerp. |
| Bijzonder Gewoon Jonge mensen leggen de lat vaak veel te hoog in hun streven om bijzonder te zijn. In de opbouw van hun leven denken ze dikwijls dat bijzonder zijn nodig is. Niet voor niets is er een grote groep jonge mensen die overspannen raakt. Veel van hen gaan gebukt onder de volgende thema’s: Hoe voorkom je dat jij en jouw leven gewoontjes zijn? Hoe word je bijzonder? O zo bijzonder! Excelleren lijkt de norm. Er wordt hard gewerkt aan bijzonder aantrekkelijk zijn, bijzondere uitgaansavonturen, bijzondere reizen die bijzonder veel kosten, bijzonder wonen, het meest bijzondere uit jezelf halen, een bijzonder carrière hebben, veel verdienen, opvallen, een you-tube kanaal hebben met bijzonder veel volgers, enzovoort. En o wee als dat niet lukt. Jij grijze muis! De maat is: exceptioneel, apart, opmerkelijk, origineel, speciaal, uniek, uitmuntend en markant. Everything but normal! Gewoon? Maar wat is gewoon eigenlijk? In woordenboeken vond ik begrippen als alledaags, zonder klasse, gangbaar en gebruikelijk. Het is voor veel jonge mensen een schrikbeeld om gewoon te zijn, dus saai en alledaags. Nu kan ik die zoektocht om “met je kop boven het maaiveld uit willen steken” ook wel waarderen hoor. Het is een gezonde tegenbeweging op dat calvinistische Hollandse “doe maar gewoon dan doe je gek genoeg”. Dus van mij mag een mens bijzonder zijn. Leuk toch? Maar sla niet door! In dat kader bleef mijn oog hangen op nóg een betekenis van het woord ‘gewoon’: ongekunsteld! Dekt dit woord niet de lading van wat er mis gaat in het leven van jongen overspannen mensen? Ongekunsteld of geforceerd Misschien voel je het al bij jezelf. In het streven je te onderscheiden ga je over tot gekunsteld gedrag waarbij je jezelf dikwijls forceert. Je doet je anders voor dan je bent. Je geeft meer uit dan je kunt. Je werkt harder dan je aankan. Je verloochent gevoelens van stress, vermoeidheid en misschien zelfs wel je sluimerend verlangen naar gewoon wat minder. Als je aan de laatste gevoelens toegeeft voelt het alsof je stil komt te staan en kleurloos ten onder gaat in de grauwheid der saaiheid. Maar is dat wel zo? De stille kracht van ongekunsteld voorwaarts Stel dat je je meer afstemt op wie je bent. Dus niet op wat je in je hoofd het liefst wilt zijn. Stel dat je beter afstemt op wat je nu kunt . Dus niet op wat je in hoofd al moet kunnen. Stel dat je ongekunsteld, dus gewoon, besluit dat je jezelf niet langer forceert, maar stap voor stap de tijd gaat neemt die groei nu eenmaal vraagt. Je hebt immers nog een heel leven voor je om te herkennen en erkennen wat jou ongekunsteld uniek en bijzonder maakt. Als je jezelf uitdaagt om geleidelijk te groeien zal je niet snel in de valkuil van een burn-out stappen. Gezonde basis Ja, je hebt gelijk. Dat vraagt een veilige basis, zelfkennis en zelfvertrouwen. Mocht je dat in meer of mindere mate missen, lees dan eens een boek over persoonlijke ontwikkeling. Er zijn zoveel ‘gewone’ goed leesbare boeken geschreven over eigenwaarde en zelfvertrouwen. Gewoon jezelf zijn moet je durven. Je kunt ook een coach zoeken die een goede neus heeft voor de genoemde valkuilen maar je helpt te groeien in wat jou bijzonder maakt. Een goede coach zet jou vol bemoediging op jouw unieke pad vooruit. Dikke kans dat je hard moet werken, maar je zult het verschil leren tussen gekunsteld en ongekunsteld, geforceerd versus moeiteloos of lekker inspannend. Je bent het al Onthoud altijd, always, immer; je bent het al!!! Het is heel gewoon om net als de meeste andere mensen, zoekend te zijn en wat van je leven te willen maken. Maar je bent al bijzonder. In wie je nu al bent, in wat je hebt overwonnen en doorstaan, in wat je betekent voor je vrienden en familie en in het doel dat je jezelf stelt. Je bent al bijzonder. En je kunt uiteraard op zoek naar meer als je dat wil. Als je het ongekunsteld kunt houden, dichter bij jezelf blijft, en jezelf niet forceert ga je waarschijnlijk nog sneller ook. “Te ver doorschieten is net zo verkeerd als te vroeg opgeven.“ Confucius |
Vrouw Hollen en Doorgaan
Er schuilt een reuzin in mij. Ze heet Vrouw Hollen en Doorgaan. Ze is met glinsterende oogjes in de mooiste tijd van het jaar beland. Gretig steekt ze haar krachtige handen uit de mouwen. Klaar om te hollen en om door te gaan. Het huis moet gezellig, er moeten cadeaus worden ingekocht, er moet worden nagedacht over het kerstdiner. Vrouw Hollen en Doorgaan viert het liefst zes keer Kerstmis in twee dagen. Altijd feestelijk en perfect.Die vrouw Hollen en Doorgaan… Zou je d’r niet?
Er schuilt ook een klein rustig dier in mij, de Koalabeer. Relaxt hangt ze boven in de takken van een mooie grote kerstboom. Ze kijkt naar beneden en beschouwt het rennen en vliegen van vrouw Hollen en Doorgaan met grote verbazing.Koala laat zich niet gek maken. Ze geniet van een stukje banketstaaf met een kopje cappuccino. Waarom niet? Het zal allemaal wel. Kerst komt en gaat. Ze besluit parmantig in de boom te blijven hangen. Boven de materie zwevend, ontspannen in het hier en nu, geniet ze optimaal van de razende film die zich onder haar blije, warme en lieve ogen ontvouwt. Ze knippert haar lange wimpers nog eens lui voor haar zachte trage ogen. Knorrend schuift ze naar een nog betere plek op dezelfde tak. Je kunt maar beter goed zitten of hangen.
Vrouw Hollen en Doorgaan kijkt, terwijl ze haar zo geliefde race rent, steeds vaker omhoog naar Koala. Zo, die durft, denkt ze geïrriteerd, lui kreng, zo is de wereld niet gemaakt! Vrouw Hollen en Doorgaan zet door en veegt het zweet van haar voorhoofd met haar opgestroopte mouwen. Maar een druppeltje twijfel mist ze net. Het rolt via haar slapen op haar wangen naar haar kin… en dan valt Twijfel… de diepte in… recht in het hart van Vrouw Hollen en Doorgaan.
Plots staat zij aan de grond genageld. Waar liep haar hart opeens van over? Voor zich ziet Vrouw Hollen en Doorgaan Kerstmis, de kersttafel, het menu en de cadeaus. Maar boven zich ziet ze opeens een blauwe hemel met een koele zon en hoog, hoog in de takken hangt Koala te genieten. Zij bungelt chique en prachtig, in een stevige tak. In haar ene pootje een kerstkransje en in het andere een glaasje Glühwein.
De knieën van Vrouw Hollen en Doorgaan bibberen en knikken. Moe valt ze zuchtend neer aan de voet van de boom. Koala verwelkomt haar liefdevol met wijze woorden: “stel vandaag gerust uit tot morgen, want morgen is dichtbij.”
Uit de boom zakt een tas met dingen voor Vrouw Hollen en Doorgaan om stil te zitten. Ze krijgt een boek, papier en stiften, en een legpuzzel van een Koala.
Zo onder die grijsgroene Kerstboom smelten Koala en Vrouw Hollen en Doorgaan even helemaal samen in het moment. Het leven is daar goed en aangenaam. Want of je nu puzzelt, schildert, tekent, leest of gewoon mindfull geniet van lekker eten…. het leven is daar aangenaam en rijk!
Ik wens je veel rust en ontspanning!
Aan alle coachees die zo genoten hebben van minder doen: hou Minder vast als een welkome gast in 2021.
Verander je partner niet. Begin bij jezelf!
Je herkent het vast wel. Er gaat veel goed in je relatie maar soms zou je willen dat je partner je beter begrijpt en beter ziet wat je nodig hebt zonder dat je het hoeft te spellen. In onze liefdes relaties maken we de ander soms graag verantwoordelijk voor ons geluk, onze angst en ons onvermogen. Ik denk dat iedereen dit wel een keer tegenkomt in de liefde maar ook met vrienden en familie.
Blinde kip
Je kunt het zelf bijvoorbeeld moeilijk vinden om uit te spreken dat je erg verdrietig bent omdat je graag sterk wil “zijn”. Je hoopt van harte dat je partner uit zichzelf ziet hoe je er aan toe bent en adequaat reageert. Maar als die “blinde kip” zijn kippen ogen niet goed de kost geeft, roep je dat hij zichzelf moet verbeteren zodat hij voortaan in een flits van een seconde zal zien wat jouw scheelt en je te hulp schiet. Zo heb je toch niets aan hem of haar?
Gemaksdieren
Wij mensen zijn slimme gemaks dieren. Wij laten anderen graag het zware werk doen. Daarom bedachten we lang geleden dat een ezel een zak aardappelen voor ons kon dragen om er kort daarna zelf bij te gaan zitten. Dat hadden we goed bekeken. We donderen onze “last” soms te snel in de schoot van de ander.
Lekker makkelijk
In een relatie doen wij dat zo nu en dan. Als we ons zelf niet helemaal gelukkig voelen kunnen we de ander daar verantwoordelijk voor maken. Lekker makkelijk. Als we twijfelen aan onszelf door een gebrek aan zelfvertrouwen moet de ander maar erkenning en bevestiging geven. Lekker makkelijk. Als we iets niet durven uitspreken moet de ander het maar raden. Lekker makkelijk.
Je wilt even rusten maar hebt daar zelf een taboe op zitten en hoopt dat je partner het ziet en je liefdevol op het hart drukt dat rust nodig is. Je wilt het liefst dat je partner een dekentje pakt en je zoet op de bank legt. En als klap op de vuurpijl krijg je ook nog een kopje thee op een gouden schaaltje met een chocolaatje. Lekker makkelijk!
Ruzie
Een trouwe goedzak als partner komt je misschien lang tegemoet. Maar ja zelfs het braafste lastdier zal een keer de hakken in het zand zetten en weigeren jouw last verder te dragen. Met een paar bokken ligt je last dan weer terug in je eigen schoot. Herken en onderken je op dat moment dat je soms dingen verwacht en vraagt van je partner die je jezelf nog niet toestaat?
Bloeiende relaties
Relaties groeien en bloeien des te harder als partners individueel verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen behoeften en onvermogen om daar vervolgens zelf mee aan de slag te gaan. Het betekent dat je de ander minder belast met jouw persoonlijke sores en dus meer loslaat. Je verschuift de focus naar jezelf. Je kunt elkaar wel volgen en aanmoedigen! Je kunt zelfs leren van de leerweg van de ander.
Weg met beknellende verwachtingen
Dus vraag je eens af….Wat heb je zelf niet gehad en kan je ook jezelf niet geven wat je wel bij de ander zoekt? Dat zijn interessante vragen die in mijn praktijk altijd aan bod komen. De antwoorden helpen je ontknopen uit de beknellende last van verwachtingen die relaties zo vaak verzieken. Je komt op eigen benen te staan en loopt naast je partner je eigen pad. Op je rug draag je jouw last en die kan alléén jij zelf effectief en efficiënt verkleinen. “Iaaaaaaaaaaah” of te wel daar zit een kern van waarheid in.
Energie over
Het is uiteraard buitengewoon spannend om datgene wat je in je jeugd niet hebt aangeleerd of afgeleerd nu wel zelf aan te gaan en daar verantwoordelijkheid voor te nemen. Dat kost heus een beetje energie. Maar op lange termijn hou je heel veel energie over omdat:
- Je niet langer gefrustreerd bent over wat je “blinde kip” niet ziet of kan.
- Jij zelf sneller adequaat handelt passend bij jouw behoeftes.
- Je vaardigheden groeien wat weer zelfvertrouwen geeft.
Wil je jouw ”last” beter leren kennen , verkleinen en je partner ontlasten van jouw zak aardappelen? Werk samen met een coach aan inzicht. Dat is veel leuker dan je denkt. Werken aan jezelf en jouw leven geeft enorm veel voldoening. Leef met lef! Kies voor kleur in je leven en werk samen met een coach aan je gewenste verbetering. Leg je niet neer bij hoe het is. Je leeft nu en hebt nu lief. Doe het nu!
Pien Hoogland
(Dit blog werd geschreven in november 2019 voor inspiratieplatform GZNDenzo.nl)
Zomers leesvoer
Voor de vakantie zond ik een inspiratiemail over pleasen. Lees hem hier
Pitch video
Onlangs organiseerde mijn beroepsorganisatie, de Nederlandse Orde voor Beroepscoaches, een speciale dag voor haar Senior Practitioners en Masters. Met een select gezelschap werkten we de hele dag met trainingsacteurs aan een pitch en de presentatie daarvan. Ik vond het heel inspirerend om teksten in mijn hoofd aan te scherpen en over te brengen. Maar wat was het spannend om uiteindelijk aan het eind van de dag voor de camera te moeten. In een klein donker kamertje scheen een grote lamp bijna verblindend op mijn gezicht. Het benam me de adem. Vier keer raakte ik de draad kwijt van mijn verhaal. De vijfde keer ging best aardig. Ik voelde aan het eind mijn keel dicht slaan…Hahaha wat een ervaring. Voor een camera staan is voor mij geen makkie. Binnenkort plaatsen we de video op mijn website. Hier geef ik je de link naar YouTube:https://youtu.be/L9xD8vGjjic
- 1
- 2
- 3
- …
- 10
- Next Page »
