Ken je dat? Dat je denkt dat je leuk bent aangekleed, maar dat die gedachte subiet omslaat in een hoogst ongemakkelijk gevoel als je de andere mensen in hun kledij ziet? Dat overkwam mij onlangs. Ik was me elke minuut bewust van mijn opvallende kleding en vond me zo uit de toon vallen dat ik er warm van werd. Als rechtgeaarde coach hielp ik mijzelf de middag door met de gedachte: “Ik ben mijn kleding niet”, of “Ik ben meer dan mijn kleding.” Het stelde me maar een beetje gerust.
Wat had ik aan? Ik hoor het je denken. Wel, een goudgoudkleurig hippe broek en een goudkleurig colbert. En chique gympies want ik kan nog steeds niet op hakken lopen vanwege doorgezakte pootjes. Detail: gouden oorbelletjes en een gouden horloge. Tooooo much Pien!
Waar ging ik dan heen? Naar de slotdag van Dansend Leiderschap Goud waar ik trainer ben. Als eerbetoon aan de deelnemers én alles wat zij bereikt hadden, besloot ik me in het goud te steken. Ik zag Bob Kuit, bedenker van de training, met zijn kleine oogjes wel stiekem kijken naar al mijn bling-bling maar hij bleef voor deze keer een gentleman en hield gelukkig zijn mond…. De slotdag is op een geweldige locatie en met de geweldige deelnemers zetten we daar samen de kroon op het werk. Aan het eind zeggen Bob en ik meestal een paar mooie slotzinnen. Soms ben ik voorbereid, maar meestal niet. Ik moet je eerlijk zeggen…deze keer ook niet. Dus daar stond ik dan. Ik voelde me mega overdressed en kreeg het er warm van. En opeens viel mij in wat ik zo heel graag wilde zeggen, door al het goud…
Gouden inzicht. Bob en ik hebben in vijf dagen zes mensen uit het bedrijfsleven getraind, aangemoedigd en uitgedaagd in hun persoonlijke ontwikkeling. Iedereen kwam werken aan een eigen doel. Maar dat woord “persoonlijke ontwikkeling” …..wat een kil en koud begrip eigenlijk, vind je ook niet? Bah, dat staat zo in schril contrast met hoe wij die dagen ervaren. Wij hebben namelijk vijf dagen met gouden mensen gewerkt, en die gouden mensen met ons en elkaar. We hebben het moeilijk gehad maar juist ook veel gouden momenten beleefd. Onze (gouden) tanden bloot gelachen of even grommend een gouden kies laten zien. En wat ik echt bijzonder goud waard vind is het volgende. Mensen werken keihard aan hun persoonlijke groei en wat mij elke keer weer raakt is dat mensen daar liefdevoller van worden. Want het is liefdevol om in jezelf te gaan geloven, om je grens te voelen én aan te geven, om jezelf uit te dagen, jezelf een schop onder de kont te geven, om iemand anders groei te gunnen met passende en bemoedigende feedback, om rust te durven pakken en ook leuke dingen te doen naast al het harde werken. Persoonlijke ontwikkeling is eigenlijk ook terugkeren naar een meer liefdevolle staat en dat vind ik puur goud. En daarom hou ik zo immens veel van mijn werk.
Dank, gouden overdressed pakje, je gaf me een gouden gedachte!
